Το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου περιλαμβάνει τα ορεινά συγκροτήματα που απαρτίζουν το μεγαλύτερο μέρος, από το βόρειο τμήμα, της οροσειράς της Πίνδου, της μεγαλύτερης και σημαντικότερης οροσειράς της χώρας μας, με μήκος 230 χιλιόμετρα και πλάτος 70 χιλιόμετρα.
Οι κυριότεροι ορεινοί όγκοι που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Πάρκο είναι: ο Σμόλικας, το δεύτερο σε ύψος βουνό της Ελλάδας (2.637 m), η Τύμφη (2.497 m), η Βασιλίτσα (2.249 m), ο Λύγκος (2.177 m), ο Ζυγός (1.820 m) και αρκετά άλλα μικρότερα σε έκταση και υψόμετρο βουνά όπως η Τραπεζίτσα (2.022 m.), η Τσούκα Ρόσσα (1.987 m), το Φλάμπουρο (1.914 m), ο Κλέφτης (1.846 m), το Μιτσικέλι (1.810 m), ο Κουκουρούντζος (1.785 m), η Κούστα (1.731 m), ο Κοζιακός (1.622 m) και ο Όρλιακας (1.443 m).
Από τις βραχώδεις κορυφές και τις πυκνοδασομένες πλαγιές τους ρέουν πολυάριθμα ρέματα και ποτάμια με κυριότερα τον Αώο, το Βοϊδομάτη, τον Βενέτικο και τους παραπόταμους του Άραχθου: Βάρδα και Ζαγορίτικο. Επίσης το εντυπωσιακό ορεινό ανάγλυφο του εδάφους κοσμούν δεκάδες όμορφα ορεινά χωριά με μακρόχρονη ιστορία και ξεχωριστή αρχιτεκτονική.
Οι κλιματικές που επικρατούν στην προστατευόμενη περιοχή είναι συνθήκες Τυπικές των ψηλών βουνών με τα πλούσια δάση. Το κλίμα, ενδιάμεσο του μεσογειακού και του μεσευρωπαϊκού, με γενικά κρύους χειμώνες και δροσερά και υγρά καλοκαίρια, διαφοροποιείται ανάλογα με την υψομετρική ζώνη και επηρεάζεται καθοριστικά από το πολυσχιδές ανάγλυφο.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η περιοχή δέχεται τις περισσότερες βροχοπτώσεις στην Ελλάδα, γεγονός που αποτυπώνεται στην εκτεταμένη φυτοκάλυψη. Στα μεγάλα υψόμετρα οι χειμώνες είναι πολύ δριμείς με χαμηλές θερμοκρασίες, νεφώσεις, άφθονες βροχές, παγετούς, συχνές χιονοπτώσεις και παρατεταμένη χιονοκάλυψη που διαρκεί από τον Οκτώβριο έως το Μάιο. Στα χαμηλότερα υψόμετρα το κλίμα γίνεται ηπιότερο, η χιονοκάλυψη διαρκεί λίγες εβδομάδες οι παγετοί περιορίζονται σημαντικά σε χρονική διάρκεια, υπάρχει περιορισμένη ηλιοφάνεια και οι βροχές είναι λιγότερες το καλοκαίρι. Το ετήσιο θερμοκρασιακό εύρος είναι ιδιαίτερο μεγάλο.
